“DAM 4 Eylül (2014), Finlandiyalı Genç Mimarlar Sergisi’nin açılışı…” Finlandıyalı genç bir mimar, 1987’li, yirmi yedi yaşında… Anlatıyor: “Yarışmaya 200 proje katıldı. Kazanmak aklımızdan bile geçmiyordu… Yarışmalar insana bilgi ve deneyim kazandırıyor. Biz de bir şeyler öğrenmek için katıldık…” ***
“Bilmediğimiz şey/ler/in sahibi de olamayız.” Hatta o “Bilmediğimiz şey/ler” o an belki de bize sahip olan “şey/ler” de olabilirler. Bilemiyoruz. İnsandaki bilmek/öğrenmek tutkusu, ister istemez doğadaki bilmek/öğrenmek/temel güdüsünden farklı olmak zorundadır… Tek hücreli bir “Amip” ya da bir “Terliksi Hayvan”ın
Modern, geç modern, postmodern derken mimarlar sormaya başladılar Batı’da: “Mimarlıǧımız nereye?” Bu tür sorularla kafaları karıştırmanın belki bizde zamanı deǧil ama sormayıp da Batı’dan geri mi kalacağız? Kalmayalım ama bu konuda kafa patlatmadan önce mimarlıǧımızın modern gidişinde nerelere vardıǧına bir
Şimdiye kadar, bilimkurgu romanlarında öngörülmüş olsa bile, toz kondurmadığımız umutlarımızdan oluşan bu dünyada, bir daha karşılaşmak istemeyeceğimiz olguların içinde; “Küresel Covid-19 Salgını Belasına!…” karşı direnmeye çalışarak yaşıyoruz… Henüz sahip olamadığımız iyimser olanakların ortaya çıkması için; canla-başla çırpınarak sağlık için çalışan
Çaresizlikten kaynaklanıyor olsa da, küresel ölçekte herkesi birbirine muhtaç duruma düşüren acımasız Covid-19 Salgın günlerinin ardındaki gerçekler, bir bir su yüzüne çıkmaya başladıkça; insanlar birbirlerini anlamak konusunu ister istemez daha fazla duyarlılıkla düşünür hale geldiler… “Her an, benim de başıma
DAM’ın sergiliǧinde, koca koca gökdelen maketleri arasında dolanırken… Gökdelenler kenti Hong Kong’u düşündüm. Yıllar önce DAM’da bir fotoǧraf sergisi açılmıştı: Darlıǧın Mimarisi-Hong Kong. Bir fotoğrafçı Hong Kong’un gökdelen ormanındaki konutlarda darlık ve sıkıntı içinde hayatı gözler önüne seriyordu. Gökdelen ormanında
Bu çok aşamalı dizge söz, doğa’nın diyalektiğinde Termodinamik ile başlayan ve matematiksel öze sahip mantıkla da izlenebilen işlemler ve işlevler dizisidir. Bunun benzeri bir örneği ünlü “Kelebek Etkisi” tanımında da görebiliriz. Bu örneğe göre “Amazon Ormanı’nda kanat çırpan bir kelebeğin
Bu bir şarkı. K.I.Z. müzik grubunun bir şarkısı, epeydir Gelecek İçin Cuma Günleri Hareketi’nin (“Fridays for Futur”) şarkısı olarak ünlendi. “Atom sıǧınaǧında şarkılar söylüyoruz Hura, batsın bu dünya Hura, batsın bu dünya Yıkıntıların üstünde cennet” Bu şarkı, 25 Eylül Cuma günü
Kıssadan Hisse: Dünün Başbakanlığa bağlı “Toplu Konut İdaresi”(TOKİ), 20. yüzyılın en büyük son konferansı sayılan Habitat-2’ye Evsahipliği yapar nitelikteyken; bugün, ülkenin rantı en bol yerlerini, “Plansız-Programsız Özelleştirme Zihniyetiyle” hazırlanmış “ReziLdanslardan” oluşan “Hödüklandlarla” dolduran bir tür “Düz Müteahhitlik” yapmaktadır… Eğer, bugün
Frankfurt kentinin savaşta (1944’te) bomba yağmurlarıyla yıkılan tarihsel kent merkezinin yeniden imarı üzerine fikir tartışmaları, eski kent merkezini tekrar kurmak (rekonstrüksiyonculuk) ile yeni bir kent merkezi yaratmak (moderncilik) arasında süregelmiş. Ne zaman tarihsel merkezde bir imar hareketi olsa bu tartışma
