Koruma Alanları sayısının (20 Mart 2013’de)1273’den (20 Eylül2018’de)2398’e çıkmış olması; ilk algıda sevinenler olduğu gibi üzülenlerin de olmasına yol açmıştır mutlaka… Ancak “bu sayısal artışın gerçek bir artış değil” de koruma alanlarının “derecelendirilerek parçalanması” yoluyla oluşturulduğunun farkına varıldığında; bu kez
Şu günlerde, Avrupa’nın finans merkezi Frankfurt’ta dillerde gezen olay; eski kent merkezinde, Katedral ile Römer Meydanı arasına kurulan ‘Yeni Eski Kent.’ Gazetelerde yorum üstüne yorum, radyo-televizyon programları… Yeni Eski Kent‘in sokaklarını, avlularını kolaçan eden kalabalık gruplar, yerli yabancı turistler…
Yazının başlığı bu kez, değinilecek konular açısından taşıdığı tuzaklar nedeniyle ürkütücü oldu, doğal olarak; zaten öyle olması da gerekiyordu. Birden fazla, farklı dil’in; “Esperanto” gibi evrensel ortak bir dil olan matematiğin, evrensel özelliğinden yararlanılmaması düşünülemezdi… Öyle de oldu!… Özünde
Daha çok siyaset sosyolojisi ve eğitim sosyolojisi alanında yaptığı araştırmalarıyla tanınan Alman düşünür ve sosyoloğu Max Weber; 20.yy’ın hemen başında “Çağımız bürokratik ve teknokratik bir çağdır…” derken, belki de 21. yy da kapsayan bir saptamada bulunmuş olduğunun farkında değildi… Ama
Adı üstünde uyarısıyla ilginç bir yöntem; “Deneme-Yanılma” yöntemi… “Deneme!…” denersen kesin yanılırsın; “Denemediğin sürece sorun yok!…” der gibi, uyarıyor!… Şimdi adım adım bazı noktaları hatırlamaya çalışarak ilerlersek kolay kolay kaybolmaz; yani yanılmayız da… Bir yapının kolayca yıkılamaz bir sağlamlıkta üretmek;
Bir mimarlık öğrencisi soruyor: “Toplum yararına mimarlıktan ne anlıyorsunuz?” Bu konuya kafa yoran mimarlar şu görüşü paylaşıyor: “İyi planlama toplum yararınadır.” Le Corbusier, bir söyleşide şöyle der: “… İnsan-kardeşimizin hizmetinde mimarlık ve şehirciliğin üstlendiği görevleri seçebiliyorsunuz sanırım. Maddesel gereksinimler, düşünsel
Konu sadece -kişisel, kesintisiz bir- “(1)Gestalt Algı Yanılgısı” olsa;… ya da sadece -kişisel, kesintisiz bir- “(2)Kruger-Dunnig Sendromu” olsa;… “Artık elden birşey gelmez, konu doğrudan ‘(3)TCK Madde 46’ya 1’e giriyor…” deyip çaresiz bir anlayışla karşılayıp susardık… Ama durum hiç de öyle
Mimarlara Mektup’un 228. sayısında (Şubat 2018) sevgili Sami Ağabeyin “Bir Dönemin Daha Sonuna Geldik” başlıklı yazısı yayımlanmıştı. Arkadaşımız yazısında Mimarlar Odası Genel Kurulu süreçlerini değerlendirmiş, TMMOB ve TTB’yi hedef alan konuşmaları nedeniyle siyasi parti temsilcilerini eleştirmiş ve Mimarlar Odası’nın geçmişten
Seyircilerin dilekleri, oyuncuların istekleri, teknik yetersizlikler… Frankfurt’un iki sahneli Yeni Tiyatro-Opera binası bugünlerde yeniden Frankfurt’un gündeminde; toplantı toplantı üstüne tartışılıyor. Kimi, ‚bir dönemin hatırasıdır, tamir ve tadil edelim‘ diyor, kimi ‚yıkıp yerine yenisini dikelim‘; kimi başka bir arsada yeni bir
Sokrates’in “Bildiğim tek şey; hiçbir şey bilmediğimdir…” sözünün derinliği üzerine söylendiği tarihten günümüze kadar; kim bilir ne kadar çok şey söylenmiş ve yazılmıştır… “Bilemeyiz!…” Ama bu ünlü sözden dayanak alan her bir söz ya da yazı; ister istemez kendi koşulları
