“Büyük felaketimiz, 1999 Marmara Depremi” ile hazırlıklarına başlanan “Mimarlık Alanı Sorgulama Süreci” Mimarlığın hem “Eğitimi Alanı”nı hem de “Uygulama(Profesyoneller) Alanı”nı kapsayacak biçimde Mimarlık “VE” Eğitim Kurultayı adıyla simgeleşmiş olarak 13 Aralık 2019 tarihinde, Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi’nde 10. kez
Değerli meslektaşlarım; 2 yıllık çalışma dönemimizin sonuna geldik. İstanbul şubemize bağlı bölge temsilciliklerimizde ve birimlerde seçimler tamamlandı. Yeni dönemde görev alan tüm meslektaşlarımıza başarılar diliyor, geçmiş dönemde görev yapan tüm arkadaşlarımıza teşekkür ediyorum. Sıra, TMMOB Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi
Az gelişmiş ülkenin fuzuli gelişmiş beton sevdası; uygarlığın ürettiği kentleşmenin ya da daha doğru bir deyişle insan ilişkilerinden doğmuş hukukun paylaşmaktan çok daha fazla parçalanmasına işaret etmektedir!… Her türlü parçala(n)maya karşı paylaşmak: “Ana sütüne ve ekmeğe kardeşçe doymaktır; umudu
DAM, mimarlık ustası Gottfried Böhm‘ün 100’üncü yaş gününü bu yılın ilk sergisi ‘BÖHM100’ ile kutluyor. Sergide, Mimar Böhm’ün “alışılımış dışı” mimarisi ile ünlü Neviges Meryem Ana Katedrali‘nin öyküsü, onun ünlü kömür, kurşun kalem, tebeşir çizimleri ve yarışma maketi; duvar boyu
Mimarlık mesleği açısından “bu konuyu yeniden okumaya çalışırsak” durum belki biraz daha netlik kazanabilir… Örneğin, “mimarın çizdiği bir mimari proje; yerinde uygulanmasıyla birlikte fiili bir ‘kanun’ halini alır…” Çünkü “mimar, projesini tasarlarken yapıyı kullanacak olan insanların kendisinden ve o insanların
HELE BİR BAŞLASIN Hele bir başlasın ılık yaz yağmurları, içimdeki çocuk! Hele bir kanatlansın ufuklar, Hele bir içini çeksin orman, Hele bir kere güneşler yansın, Kertenkeleler üşümesin, Hele bir kere toprak kansın, Mevsim demlensin, Hele bir ballansın böğürtlen dikenleri! Gelincikler
Üç belirleme: Şair Yahya Kemal, 1942’de Beyoǧlu Halkevi’nde verdiği “Türk İstanbul” adlı konferansın bir yerinde, Suriçi İstanbul’un 15. Yüzyılın ortalarından 20. Yüzyılın ortalarına kadar, 500 yıllık imar tarihini özetlemiş adeta. (Güzel bir araştırma konusu olabilir.) “Teslim alınan münkariz (çökmüş, tükenmiş
Danıştay, Kariye Müzesi ile ilgili olarak, “Cami asli fonksiyonu dışında kullanılamaz” kararı almış. Acaba Danıştay üyeleri, Kariye’nin aslında bir manastır kilisesi olduğunu bilmiyor mu? Kuruluşu çok gerilere giden Kariye Müzesi, depremler ve yenilemeler dolayısıyla bugünkü biçimini geç Bizans Dönemi’nde almış
Dünyanın geleceğe ait yaşam örneklerini, daha çok bilimkurgu romanlarında veya canlandırıldığı sinema filmlerinde görmüşüzdür… Bu filmlerde “İnsansı” yani “Android Köle Kobotlar” olmayan gelecek tasarımlı roman ya da film neredeyse yok gibidir. Tıpatıp insana benzerler, tam bizler gibi de değillerdir; daha
DAM’da “Gaudi’nin Sırları” Sergisi’nde gezinirken aklımdan geçti: İmar işlerinin temelde “rant amaçlı” olduğu “Mimar(lık)ların” Pazarı’nda köşeyi bir mimarlık eseriyle dönmek de olasıdır. İşte Mimar Gaudi’nin ünlü Casa Mila’sı! Casa Mila (Mila Apartmanı) Barselona’nın Eixample semtinde. Eixample semti 19. yüzyılın ikinci
