Olağan ve olağanüstü doğa olaylarının

afetlere dönüşmeyeceği,

doğanın hakları olduğunun farkında,

iyi tasarlanmış mekanlar, yaşam çevreleri

ve kentler oluşturmanın

asli sorumluluğumuz olduğunu bilerek…

 

 

6 Şubat sabahı Datça, Bodrum ve Fethiye’den 84 kişi, arama kurtarma ekibi olarak yola çıktık. Depremden 40 saat sonra Antakya’ya varmamız sağlandı. Ekipmanlarımızın gelmesi ve tam anlamıyla arama kurtarma çalışmalarına başlamamız 48 saati buldu.

 

Toplam 38 canlıyı kurtarabildik. 36 insan, 2 köpek…

 

Daha önce erişebilir miydik? Evet…

Daha çok canlıyı kurtarabilir miydik? Çok daha fazlasını…

 

Çok fazla afet gönüllüsüne, arama kurtarma ekibine ihtiyaç var. İnanarak, içtenlikle ve üzülerek söylüyoruz, olası İstanbul depreminde onbinlerce daha arama kurtarma ekibine ihtiyaç var. Daha fazlaya ölçü koymak olanaksız.

 

İyi eğitilmiş, iyi donatılmış, iyi örgütlenmiş, hızla erişebilecek insanlara, ekiplere ihtiyaç var.  Yani yüzbinlerce İstanbulluya.

 

Mimarların, mühendislerin katılımını daha da önemli kılan çok şey var. Zamana karşı yarışırken, hızlı risk analizi yapmak gerekirken, destek sistemleri tasarlarken, erişimi kolaylaştırma yolları ararken, binaları çözümlemek gerektiğinde ve daha birçok şeyde bilginize, birikiminize, varlığınıza ihtiyaç var.

 

Canlılar için geçici barınma yeri seçmekte ve oluşturmakta, temel ve toplumsal ihtiyaçların mekansal örgütlenmesinde, doğayı ve zemini örselemeden çözümler bulmakta, kısaca kurtarılan canlıların yaşama tutunmasından, yaşamlarını yeniden oluşturma sürecine kadar mimarların üstlenmesi gereken çok şey var/olacak.

 

Peki hazır mıyız? Değiliz…

 

Deneyimlerimizi paylaşmak, önerilerimizi tartışmak, birlikte düşünmek ve mümkünse birlikte eylemek için biz üç mimar, Mimarlar Odası İstanbul Şubesinde olacağız.

Mazeretiniz yoksa gelmenizi çok isteriz.